Anorexia
Ik wil je kwijt,
ik heb spijt.
Waarom heb ik dit gedaan,
ik wil dit verdriet niet ondergaan.
Waarom heb ik naar je geluisterd,
naar die gemende dingen die je me hebt ingefluisterd.
Al die mensen die naar me kijken met medelijden,
ik wil hier niet meer onder lijden.
Ik zit niet lekker in mijn vel,
en daar heb jij voor gezorgd met je stomme spel.
Wat heb ik verkeerd gedaan,
dat je mij dit hebt aangedaan.
Ik denkt dat het mijn schuld is,
maar volgens mijn vrienden heb ik het mis.
Je hebt me zoveel beloofd,
en ik heb je altijd geloofd.
Je zei me: Je krijgt geen pijn,
je zult voor altijd vrolijk zijn.
Je zei dat iedereen me dik vond,
en het leek alsof het kwam uit mijn eigen mond.
Ik weet niet wat ik moet doen,
om weer zo te worden als toen.
Maar stomme Anorexia,
stop alsjeblieft met dit spel,
want ik overwin je toch wel!
Reacties op ‘Anorexia’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!