Schuld

de fout die ik maakte,
die iedereen om mij heen echt raakte.
de eerste blik van hem in mijn ogen,
het laatste beetje leven werd uit mij gezogen.
waarom was ik blind,
iedereen zegt maar je was nog maar een kind.
hij die vreselijke man,
die mij mijn onschuld ontnam.
waarom dat vraag ik keer op keer,
en dan kijk ik in de spiegel en walg ik steeds meer.
waarom was ik toch zo bang,
ik stond daar alleen in die gang.
een slot op mijn mond,
genageld aan de grond.
mijn hart an stukken getrokken,
maar gelukkig ben jij uit mijn leven vertrokken.