Een plekje
Ik wil naar een plekje hier op aarde,
waar de zon altijd schijnt
geen regen binnen komt,
waar iedere donkere wolk verdwijnt.
Ik zit hier te dromen,
zou dit plekje echt bestaan
een waar je zorgen verdwijnen,
daar zou ik naar toe willen gaan.
Gelukkige momenten ik ken er veel,
maar heel verdrietige ook een paar
Die raken je gevoel dan echt aan,
je verzetten helpt niet
het wordt dan zwaar.
Het nam me mee en tilde me op,
ver weg van alle werkelijkheid
en beter weten
ik moest wel meedeinen op die golf,
maar nu wil ik het allemaal vergeten.
En kom dan heel even,
weer terug bij m'n binnenste gevoel
Dan vindt ik weer de kracht,
de levenslust,
mijn uiteindelijke doel.
Dat zet je weer terug op aarde,
zachtjes en voor je het merkt
Verdwijnt de pijn en komt de zon,
die met zijn straal je verdriet beperkt.
Reacties op ‘Een plekje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!