vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Angst
Waarom zag je die tranen in mijn ogen niet,
of ben je zo met jezelf bezig dat je het niet wil zien
na elke actie laat je me achter vol verdriet,
vind je nou werkelijk dat ik dat verdien.
Kon je maar voor even mijn angst voelen,
mijn weg lopen en in mijn schoenen staan,
misschien begreep je dan
wat ik met dit alles zou bedoelen,
en waarom ik mijn eigen weg wil gaan.
Jou gedrag lijkt mijn keuze steeds in de weg te staan,
om weer vriendschap met jou te beginnen,
om weer door die pijnlijke momenten te gaan,
mijn angst voor jou gedrag kan ik niet overwinnen.
Reacties op ‘Angst’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!