1001 Gedichten
De inhoud van mijn leven
De inhoud van mijn leven
leek netjes weggezet
Maar vanochtend heel even
Waarschijnlijk niet goed opgelet
de kastdeur die sloeg open
in zoveel scherven op de vloer
ligt nu onfortuinlijk
het verdriet weer op de loer
’n restant gruzelementen
ik raap ze bij elkaar
Geef ze weer een eigen plekje
Al is het voor even maar
Ze leken opgeborgen
Vol precisie zo secuur
Dat het niet mocht baten
Dat valt nu even zuur
gekoesterde momenten
in scherven stuk voor stuk
zijn nu enkel restanten
van ooit gekoesterd geluk
Ze gaan weer door je handen
De stukken een voor heen
toch verschijnt dan voor heel even
een glimlach door je tranen heen
Ingezonden door
Geplaatst op
26-01-2012
Over dit gedicht
Soms denken we dat we tegenslagen in het leven hebben verwerkt, maar toch soms op een onverwacht moment komen ze weer haarscherp naar boven om ons leven weer voor even op de kop te zetten.