Oma
Mijn lieve oma, zomaar uit mijn leven verdwenen
Ik was nog zo jong, ik had je nog niet kwijt gewild oma
Een akelige ziekte haalde jou bij ons weg,
Kanker, een klein woordje wat mensen zoveel kan doen
waarom moest het jou treffen oma?
Elke 2 weken kwam ik bij jou, altijd hadden we plezier
Samen wandelden wij door de mooie grote stad,
samen lachten we en samen huilden we.
Ik mis de tijden die ik met jou had oma,
Het waren geweldige tijden,
tijden om nooit meer te vergeten.
Maar nu zit jij daar boven en ik hier beneden,
we kunnen nu niet meer samen wandelen,
ik kan mijn verdriet en vreugde niet meer met jou delen
en waar moet ik nu dan mijn grote geheimpjes kwijt?
Het is voor mij een groot gemis,
gewoon omdat mijn lieve oma hier niet meer is.
Ik denk elke dag nog aan jou oma,
ik wou dat jij nog hier bij mij was
Ik hou nog steeds ontzettend veel van jou oma!
Reacties op ‘Oma ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!