Sonnet voor jou

Diepe duisternis heerst in dit plate kleine land.
Grijs grauwe wolken met de geur van bevrore kille regen.
De schreeuwende wind en lange sluimerige wolken geven elkaar een hand.
Maagdelijk verse witte sneeuw en lieflijk smeltende hagel komen elkaar tegen.

Kleine dartelende plantjes duwen uit alle macht het dikke pak sneeuw aan de kant.
Nieuwschierig en teder ontpoppen de plantjes langzaam en verlegen.
Één voor één zierlijk ontluikend staand hand in hand.
Hoopvol wachtend op de lentezon terwijl ze dodelijk vredig zwegen.

Ook komen in mijn diepe duistere gevoelens naar boven.
Wil niets meer dan alleenig thuis zijn.
Niets aan mijn arme drukken hoofd alleen maar de hoopvolle gedachten over jou.

Jij laat me steeds op prachtige lievelijke manieren geloven.
Zoals de bloempjes hoopvol vredig geloven in de lentezon geloof jij in mijn.
En dit, mijn wonderschoon vredelievend meisje, dit is waarom in van je hou.