vragen zonder te beantwoorden

Geen hap eten gaat door mijn keel..
Het wordt me allemaal teveel
Ik moet gevoelens uitleggen die niet uit te leggen zijn
Hoe kan ik leven zonder te weten hoe je moet leven
Elke avond een verdriet
Waarover weet ik niet
Ik voel me zo eenzaam en alleen
Hoe kan ik door de aankomende jaren heen ?
Als er nu niets gebeurd, kan ik geen stap meer zetten
Hoe kan ik mijn ziel redden ?
Ik zit vol met problemen, waar geen oplossing voor is
Mijn gedachten zijn nu zo diep en ver weg
Over mijn bestaan is geen uitleg
Ik ben ingewikkeld en moeilijk te begrijpen
Zou ik ooit de kans om te leven grijpen ?
Nee, voor mij is het moeilijk te vinden
Ik kan me aan niemand binden
Hoe vaak die ook zegt dat ie van me houdt
Mijn liefde voor iemand blijft voor altijd koud
Enigste waar ik nu aan kan denken is overstappen naar een andere wereld
Mijn ziel is diep gekweld
Vast geworteld in mijn hart
Ik zie echt alles wat mooi is zwart
Het is gewoon moeilijk om te geloven dat zoiets bestaat
Het enigste wat ik voel is woede en haat
Mijn ziel zal nooit rust vinden
Ik zou ooit iemand kunnen verslinden.
Hoe bang ik ook voor iemand en mezelf ben
Dat mijn ziel nooit rust zal vinden, hoe hard ik ook ren
Als iemand mij ooit kan opvangen in de gat waar ik al jaren in val, zou ik eindelijk kunnen leven
Dan zou mijn gekwelde wereldje vol woede en haat, het opgeven