vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Op handen dragen
Je handen zweven open in de lucht
maken een uitnodigend gebaar.
Ze nemen mijn droevige zucht
warm en troostend waar.
Ze vegen mijn tranen weg
ik kan weer opgelucht adem halen.
Ze verdrijven de verschrikkelijke pech
en mijn eeuwige gevoel van falen.
Twee paar handen
zweven nu door de lucht.
Verlossen mensen van alle landen
van hun eenzame en onbegrepen zucht.
Reacties op ‘Op handen dragen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!