vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Laat mij toe
Kom in mijn armen,
laat mij jou hart verwarmen.
Laat de moed niet in je schoenen zinken,
laat mij jou steun zijn, dat altijd in de verte zal weerklinken.
laat mij die schouder zijn, waarop jij kunt bouwen,
ik schenk je voor altijd mijn vertrouwen.
Laat mij je tranen opvangen,
en je troosten met kusjes op beide wangen.
Laat mij je steun en toeverlaat zijn,
want ook ik herken jou pijn.
Ik zal je nooit, in de kou laten staan,
want lieverd, ik ben zo met je begaan.
Wees niet bang en laat me toe in jou leven,
zodat je niet alle pijn in je eentje hoeft te beleven.

Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
11-01-2012
Over dit gedicht
lees maar