vorige gedicht
vorige gedicht
Mijn masker af
langzaam
maar zeker
komen er scheuren
in mijn masker
laat ik liefde door
weet ik eindelijk
wat liefde is
nooit gekregen
van mijn ouders
wat eigenlijk
best deprimerend is
de scheuren
worden groter
mijn gezicht
zichtbaar
vol vast gevroren tranen
jij wil mijn masker vervangen
ik wil het niet
ik wil dat iedereen
mijn tranen ziet
kan ik misschien
echt lief hebben
echt lachen
en eindelijk huilen
dankbaar ben ik
voor je eerlijkheid
voor je moed
dankjewel
Reacties op ‘Mijn masker af’
-
whow echt mooi ik zat egt te wachten tot ie was goedgekeurd ik heb de hele tijd zitte opschrijven wat ik denk ik wil je vanaafond egt weer spreken
Verwijderde gebruiker - 09-01-2012 om 12:15
-
Mooi geschreven
matthijs208 - 09-01-2012 om 16:04
-
dank jullie
Verwijderde gebruiker - 09-01-2012 om 19:31