vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Stil Verlangen
Eenzaamheid maakt droef
En krimpt zijn hart ineen
Een babbel loopt al stroef
Haast niemand om hem heen
Bekijkt nu leuke plaatjes
Pulkt het mooiste daarvan uit
Rijgt alles aan een draadje
Die zijn heimwee zo omsluit
Hangt alvorens te rusten
Haar glimlach aan de muur
Vleit gevoelens op een kussen
Passioneel en met veel vuur
Ontwaakt uit zijn gedachten
Een dromerig beeld als maatje
Schrijft hij te verwachtten
Liefs op een postkaartje
Strooit plukjes liefde rond
Als dauwdruppels op het gras
Hopende in diezelfde stond
Dat zij alleen de weg kwijt was

Ingezonden door
Geplaatst op
04-10-2008
Over dit gedicht
Verloren liefde
Geef uw waardering
Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dauwdruppels Eenzaamheid HeimweeReacties op ‘Stil Verlangen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!