Lafheid

Mensen verhangen zich om hun problemen,
durven geen verantwoordelijkheid te nemen.
Lopend met mijn ziel onder mijn arm ga ik hier ook te neer.
Vader, Moeder, Zuslief,
Ik kan het niet meer.

Het touw al om mijn nek gelegd laat ik een laatste traan.
Ook ik trap verwachtingsvol het krukje onder mijn voeten vandaan.
Mensen zullen huilen, Moeder niet weten wat te doen.
Zal aan mijn voeten schreeuwen,
laat een traan om mijn schoen.

Ik zie dit alles van hoog daar boven aan.
Had het anders willen laten gaan.
Het was zwak en koos wat het makkelijkst was.
Hetgeen wat is zo vaak in kranten las.

Mijn kruit is nu verschoten
en laat dan toch maar mijn tanden ontbloten.

Neem het leven zoals het gaat
geef niet op,
wees niet bang.
Op een dag hoor je toch het engelengezang,
Iets wat ik nooit horen zou,
want ik was laf en verhing mezelf aan een touw.