Gewoon mezelf
Staan, gewoon staan.
Kijken en luisteren.
Denken en ruiken en dan weer staan, gewoon staan.
Kijken naar de bomen, luisteren naar het water.
Denken aan jou, denken over later.
Grote bomen aan de andere en een huis aan de een.
Verbonden met een brug, van koud stevig steen.
Op een bankje verderop daar hebben we gezeten, gewoon gezeten.
Denkend aan elkaar, denkend over later.
Met uitzicht op het huis en het donkere kalme water.
Verliefdheid komt omhoog en ik voel me gelukkig, gewoon gelukkig.
Denkend en ruikend zittend op een bankje, gewoon gelukkig.
Samen met jou, de koude stevige brug.
De koude stevige brug die me mezelf laat zijn.
Geen verplichtingen, gewoon mezelf.
Mezelf is de een en Ik ben de ander,
jij de stenen brug die alles deed veranderen.
Geen lange omweg om bij mezelf te komen,
Een brug die de andere met de bomen,
Verbind met het huis van mezelf.
Gewoon mezelf.
Reacties op ‘Gewoon mezelf’
-
Mooi gedichtjee!! Echt goed geschreven!! 5 sterren! XXX Suus
Suus - 04-01-2012 om 15:39
-
heel erg bedankt! xx
15jarige met gevoelens - 04-01-2012 om 15:43
-
No thanks, je schrijft echt heel goed!! En ik zag je uitnodiging op MSN. Heb m meteen geaccepteerd;) But you're a good writer en ik lees je gedichten graag!! XXX Suus
Suus - 05-01-2012 om 21:43