vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Van de wereld af
deze wereld is voor mij te klein
ik spring en dans, maar telkens weer
als we op het einde zijn
zie ik de rand; keer op keer
daar stopt de wereld; dit is de grens
maar ik durf er niet vanaf te lopen
de ruimte in zweven; dat is mijn wens
het blijft maar bij een hopen
kan ik niet een keer onbewust
een pas te ver doen; en dan zweven
eindelijk alleen; eindelijk rust
ow mocht ik dat toch eens beleven
het blijft een droom; een kleine wens
want net op de rand daar stopt mijn voet
kom doe de stap tot over de grens
hopelijk doe ik het nog een keer goed
Reacties op ‘Van de wereld af’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!