vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vraag aan ster
Vannacht scheen er een ster
hij stond heel ver
maar toch zo dicht bij
hij scheen fonkelend licht
direkt gericht op mij
Tenminste dat was mijn idee
hij zweefde met mijn gedachten mee
het zou mijn vader kunnen zijn
of mijn kindje nog zo klein
Zouden zij over mij waken
mij met hun lichtjes aanraken
er daalde rust op mij neer
na 't vallen van het duister
kijk ik weer
Ik wil die rust herbeleven
tekenen die de ster mij geven
en aan de ster dan vragen
verlicht niet alleen mijn gezicht
maar ook mijn donkere dagen.
Reacties op ‘Vraag aan ster’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!