Perfecte glimlach, vergeten traan.
Ik vind het lastig om over iets anders te schrijven,
mijn vele gedichten over pijn, laten dat ook blijken.
maar ik probeer deze keer een heel neutraal gedicht,
zodat misschien ook ik, die frons van me gezicht wis.
op school gaat het goed, veel vrienden om me heen,
ik ben niet veel verdrietig, het is niet dat ik ween,
de nachten gaan goed, lekker uitgerust,
alle branden gedoofd en uitgeblust.
De zon schijnt super veel,
altijd een vrolijke glimlach die ik met iedereen deel,
de muziek begint weer te dansen,
en ik open me voor alle nieuwe kansen.
Het gelukkig typen ziet er goed uit,
maar het is slechts een lach die me traan verschuilt.
misschien is het dichten over iets vrolijks niet voor mij bestemd,
omdat al mijn pijn in mijn traan zwemt.
Reacties op ‘Perfecte glimlach, vergeten traan. ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!