School (MBO)
Een groot gebouw, net een fabriek.
Ik was altijd aanwezig maar sinds ik hier zit ben ik het liefst ziek.
Ik heb dan wel een vriendin, toch voel ik me wat alleen.
Alsof iedereen naar me kijkt, ik word nageroepen, ach joh ga toch heen.
Ja want dan reageer ik boos en agressief,
Maar dat ben ik niet, ik ben juist heel lief.
Ik heb zoveel gepest meegmaakt, ik pak je de eerste keer dat je het probeert.
En dan doe ik ook nog alsof het me allemaal niks interesseert.
Weet je? Dat doet het juist wel, acceptatie is voor mij van groot belang,
Maar met mijn gedrag van nu, maak ik de meeste juist bang.
Toch ga ik niet stoppen, ik wil niet terug in het gepeste stille meisje van eerst.
Ik was het pispaaltje en toch heel beheerst.
Toen was het genoeg, ik veranderde van persoonlijkeid.
Van die transformatie heb ik nog steeds geen spijt.
Nee ik ben trots dat ik voor mezelf opkom.
Maar Ik+terugvechten ging tever en het werd een andere uitkomst van som.
Ik ga verder dan voor mij en andere opkomen, ik ga af en toe helemaal los.
Het is nog niet gebeurd maar het duurt niet lang voor ik iemand in elkaar ros.
Ik wil zijn wie ik ben, en gewoon met rust worden gelaten.
Maar doe ik dat dan ben ik de pineut dus kunnen ze me beter gewoon haten.
Reacties op ‘School (MBO)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!