vorige gedicht
vorige gedicht
Praten
De eerste keer,
Voelde ik direct meer.
Ik wist meteen,
Ik het aan m'n been...
Ik moest,
Maar hou me nu koest,
Ik kan niet anders,
Ik wil wel anders,
Heb een keus...
Maar deze grote reus.
Is zo bang,
Al zo lang.
Wacht ik op wat moed,
Sommigen zeggen dat ik moet.
Praten...met jou...
Degene waar ik van hou...
Reacties op ‘Praten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!