vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Winternimf
Een triestig periode wordt ontsproten
Waar ik donkere dagen zal ontmoeten
Een noordenwind snijdt langs mij heen
Landschappen bedekt met een wit tapijt.
Kachels beleven hoogtepunten, hun
Vlammen trotseren deze strengheid
Eveneens delen van tedere gevoelens
Een ontkleed hart onder het gebladerte.
Telkens weer deze koude aanvoelen
Waar ik met pijnlijke handen zal lopen
Mijn hoofd en nek worden goed ingepakt.
Huiveren bij menige ijsaanvallen, tot
Wanneer ik in je warme sluier zal landen
Voortaan verenigd, samen met dit gedicht!
Reacties op ‘Winternimf’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!