Woedend

Vandaag is weer zo'n  dag,
Dat er vaker een traan is dan een lach.
Om en om komen ze te voorschijn,
De lach van blijdschap, de traan van pijn.

Ik ben  boos,
Meestal duurt het wel een poos,
Voordat het weer goed met me gaat,
En ik alle mensen om me heen niet meer haat.

Niks kan me meer schelen, 
Niks kan meer doen,
Ik hou altijd in mijn achterhoofd,
Voor iemand ben ik kampioen.

Er is iemand op de wereld,
Die van me houden zal,
Tot in het diepste dal.