Licht of donker
Het verdriet in mijn hart,
Maar niet te helen.
Het wordt alleen maar erger.
Maar niemand die het ziet.
Ik ga achteruit,
Met alles wat je kan bedenken.
Begin mensen te geloven.
Dat ik echt niet deug!
Dat ik mensen nodig heb,
Om mij terug te zetten waar ik hoor.
Dan wordt er hulp gezocht.
Die hulp heb ik aangenomen.
Er word geschrokken.
Er worden veel mensen bij gehaald.
Maar ik begrijp niet waarom.
Het gaat weer een tijdje beter.
Ik zie het leven weer als zonnenschijn.
Maar op eens het zwarte gat is terug.
De mensen die geholpen hebben,
Zijn ineens verdwenen.
Daar sta je dan helemaal alleen.
Weer diep te verdwijnen in die donkere bui.
Ingezonden door
Geplaatst op
02-12-2011
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Verdriet Zonnenschijn ZwartgatReacties op ‘Licht of donker’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!