Ik loop op straat

Ik loop op straat en kijk om me heen,
overal zie ik vrolijke mensen,vind het zo gemeen.
Ik weet even niet meer wat ik nu voel,
niemand weet vast wat ik ermee bedoel.

Ik zit even niet zo lekker in mijn vel,
en dacht,"trek nu maar eens bij de dokter aan de bel".
Tja,dan ben je ineens depressief,
je vindt ook gewoon niemand meer lief.

Schiet mij maar lek denk je dan gewoon,
maar dan wel met een energie patroon.
Want mijn energie is nu gewoon even op,
mijn hele leven staat daardoor op zijn kop.

Altijd ben ik zo'n vrolijke meid,
waar is nou diegene die mij uit die depressie bevrijdt,
Ik wil me gewoon weer vrolijk voelen,
maar nu denk ik,"hou toch allemaal jullie smoelen!"

Zit toch niet steeds aan mijn kop te zeuren,
er is nu toch niemand die mij op kan beuren.
Nou,zo ben ik dus normaal helemaal niet,
maar ik zit momenteel gewoon vol verdriet.

Was er maar iemand die mij kon sussen,
en die nare gevoelens weg kon blussen.
De medicatie is momenteel mijn grote vriend,
maar dan denk ik,waar heb ik dit toch allemaal aan verdiend?

Ik wil gewoon weer die vrolijk meid zijn,
maar momenteel voel ik mij nu echt heel klein.
Vol angst en verdriet,
en niemand die dat ziet.

Het heeft even tijd nodig,maar we houden gewoon moed,
En dan komt alles vast weer helemaal goed.
Maar voor nu,laat mij maar gewoon even met rust,
Dan komt het vanzelf weer,die levenslust.



- Petty -