vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vonkenregens intellect
handen krassen
cement uit de muur
voren sporen met vandaag
wolken grijs zonder structuur
ze schrijven pijn
met scherpe messen
vonkenregens intellect
zwermen stof nog onontdekt
gaan ze me bevrijden
de handen van mijn lijf
of komen ze nu tussen beiden
om af te dwingen dat ik blijf
muren heb ik zelf gebouwd
om hoon en spot niet te verdragen
handen zijn met zwart vertrouwd
licht zal om haar schaduw vragen
wil melker
21/11/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
21-11-2011
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gevangen OntsnappenReacties op ‘Vonkenregens intellect’
-
Aaah zo mooi ! Weet er verder niks over te zeggen ... Liefs
Noes - 21-11-2011 om 19:27