vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het woud van vroeger
verdort geluk
dwarrelt neer
bezaait de paden
die ik volg
met de herinnering
de kale stammen
als simpel verdriet
duizend takken
als duizend problemen
voortgroeiend
uit de stammen van leugens
verdort geluk
verleden tijd
bezaaid de bodem
van het woud in mijn gedachten
laat mij achter
in de eeuwige herfst
Ingezonden door
Geplaatst op
25-09-2008
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herfst Herinnering VerdrietReacties op ‘Het woud van vroeger’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!