Zee der eenzaamheid
Een meisje.
Ik zie haar in de mist van de tijd.
Daar gaat ze,
dodelijk eenzaam,
op weg naar de volwassenheid.
Een traan, bevestigt het feit,
dat haar moed is vergaan
Een meisje.
Ik zie hoe ze worstelt met de tijd.
Ze wringt zich
dodelijk vermoeid
door haar emoties en zelfverwijt
een zucht, die toegeeft,
aan haar hulpeloosheid
Ingezonden door
Geplaatst op
19-11-2011
Geef uw waardering
Op basis van 14 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaamheid VolwassenheidReacties op ‘Zee der eenzaamheid’
-
mooi gedicht :)
Soe-zie - 20-11-2011 om 21:13
-
Mooi ik kan vaak aan de gedichten het karatter onderscheiden;) Je lijkt me een sterk meisje!
summerblondie - 23-11-2011 om 11:43
-
Hoi, Dankjewel hoor, of ik sterk ben weet ik niet van mezelf. Ik probeer er het beste van te maken:P
ster - 23-11-2011 om 18:31
-
Erg goed, echt een (goed) gedicht! Mooi beschreven verhaal met een mooie titel! Liefs ikke
Verwijderde gebruiker - 25-11-2011 om 15:33
-
Jaa mooi gedicht!! Helemaal met mijn voorgangers eens!! En jij bedankt voor je lieve reactie!! Liefss
Marieke - 26-11-2011 om 19:52
-
echt heel mooi, brok in me keel. ik heb hem opgeslagen in me favorieten, heel mooi!
Ik dicht - 22-01-2012 om 17:51
-
Je plaatste deze reactie op mijn verjaardag, echt een cadeautje! dankjewel!
ster - 25-01-2012 om 22:03
-
omai respect je hebt echt talent
gregorylover100 - 07-08-2012 om 13:15