vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Angst
helemaal alleen,
in het donker van de nacht,
rillingen kruiupen langs mijn rug,
alsof er iets op me wacht.
het licht van de wereld,
het lijkt vergaan,
alleen boze tongen van vuur
schijnen te bestaan.
de stilte van mijn angst,
valt samen met kreten uit de duisternis,
mijn hart hoopt alleen ,
dat het licht weer snel terug is.
Ingezonden door
Geplaatst op
24-09-2008
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AngstigReacties op ‘Angst’
-
goed gedicht...!!
Linda - 13-03-2011 om 16:24