Kapotte jeugd

Een traan over mijn wang
Elke avond ben ik bang
Wanneer mijn vader dronken
Op mijn deur staat te bonken

Dan gaat de deur weer open
Ik kan alleen nog maar hopen
Dat hij zich rustig houden zal
Maar vaak krijg ik toch een knal

Wat ik heb eigenlijk en pech
Mijn moeder is altijd weg
Dan ligt ze bij een andere man in bed
Thuis zijn is voor mij geen pret

Soms heb ik van die dromen
Die gaan over nooit meer thuis komen
Ik droom van lachen en van rust
Van iemand die me knuffelt en me kust