Een stapel poses

onderbelicht
met ogen als gezicht
was achteloos
op een stapel poses
van anderen gelegd
jij lag daar echt

willekeur
sorteerde je plaats
je blik gaf toeval
weinig keus
je arrogante neus
beheerste de sfeer
en tekende
de laatste keer
mijn god

jij vilde mij
jouw wil te sterk
voor mijn gevoel
je overdonderde
mijn ruimte
ik kon slechts
gissen naar wat
jij bedoelde
was mijn
eigen strop
aanhalig