Jij bent ik
Heb ik, heb jij, hebben wij samen,
toen we het tegen de wereld opnamen.
Ooit gedacht, elkaar uit het oog te verliezen,
niet als vriend, maar als vijand te verkiezen.
Stonden wij niet boven dat alles,
deelden wij geen andere beloftes.
Zouden wij niet samen doorgaan,
samen ons eigen levenspad inslaan.
Jij liep naar links, ik naar rechts,
onze plan werkte averechts
Noch voel jij mij, noch ik jou,
het voelt aan als een heuse winterkou.
Je bent als het verlangen naar de zomerzon,
je bent net zo onbereikbaar als de horizon.
Ik kijk naar jou, jij kijkt naar mij,
noch komen we allebei dichterbij.
Maar ik kan je al bijna aanraken,
we hebben samen zoveel goed te maken.
Wacht maar kleine meisje, wacht,
ooit ga ik je verlossen van je onmacht.
Ooit zal jij weer ik zijn en ik jou,
dat is waarom ik nog altijd zoveel van je hou.
Ben jij, ik ben..
Ja, jij bent ik.
Reacties op ‘Jij bent ik’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!