vorige gedicht
vorige gedicht
Kind zonder gezicht
weg
alleen maar weg
mezelf vergeten
niets meer weten
de wereld achterna
feesten dag en nacht
het dansen lijf aan lijf
de hitte en de spanning
weggaan of ik blijf
zoek de warmte
van veel mensen
de vragen in hun blik
lippen en de open monden
handen en verborgen zonden
verlies me in hun ogen
want ik wil een ander zijn
mezelf heb ik nooit gemogen
jij bent de schaduw
die steeds aan me zit
een beeld van lang geleden
je kijkt naar me met pijn
ik wil weer bij je zijn
maar kon je nooit bereiken
jij was het kind zonder gezicht
ik heb je zo gemist
wil melker
03/11/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Ingezonden door
Geplaatst op
03-11-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinnering JeugdReacties op ‘Kind zonder gezicht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!