Lief kind
Ik heb vandaag een kind ontmoet,
't Kwam zomaar even aan.
Ik heb het vriendelijk begroet,
't Bleef op een afstand staan.
Wat sta je daar, jij kleine man,
Kom je niet dichterbij?
Weet je niet of 't wel lijden kan?
Wat denk je wel van mij?
Ik zie de hunk'ring in je blik
Naar slechts een enkel woord.
Ach kind, wat weet jij van de schrik
Die plots mijn hart doorboort?
Hoe vaak stond jij al in de kou?
Is het gemis zo groot?
Mijn hart stroomt boordevol voor jou,
Kom.....even op mijn schoot.
Kom, vertel even je verhaal,
Ik luister naar je, echt.
En ik onthoud het allemaal,
Ik hoor heus wat je zegt.
Wat schuchter kom je dichterbij,
Weet met jezelf geen raad.
Mijn kind, wat zoek je toch bij mij,
Wéét je waar het om gaat?
Ach nee, verwoorden kun je 't niet,
Daarvoor ligt het te teer.
Toch voel je werkelijk verdriet
En doet jouw hartje zeer.
Mijn kind, als ik me niet vergis,
Is dit je gróótste nood:
Kom maar gerust als 't moeilijk is,
Kom.....even op mijn schoot.
Ingezonden door
Geplaatst op
20-09-2008
Over dit gedicht
Dit gedicht schreef ik toen ik kleuterjuf was. Het deed vaak pijn te zien hoe liefdeloos en koud sommigen met kinderen omgaan. Kinderen zijn ontzettend kwetsbaar en hebben echte aandacht nodig.
Geef uw waardering
Op basis van 16 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Kind Tekort Veiligheid WantrouwenReacties op ‘Lief kind’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!