vorige gedicht
vorige gedicht
Als de draden breken
je dacht het zijn
in eeuwig duren
bestaan in verder gaan
maar als
de draden breken
die je zekeren aan vaste grond
zal afhankelijk worden
van de toegeworpen koorden
de manier van overleven zijn
de enige verlichting
van het ankeren is
delen van onzekerheid en pijn
eindelijk jezelf geven
zwevend tussen dood en
toch nog hoop op leven
Ingezonden door
Geplaatst op
28-10-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood.levenReacties op ‘Als de draden breken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!