Mmijn oma
Tranen stromen over haar gezicht,
Wat zou er nou toch zijn?
Ze heeft verdriet wellicht,
Waarom doet dat zo'n pijn?
Mijn oma is dement,
Ze herinnert afspraken niet meer,
Ze vergeet dingen en mensen die ze heeft gekend,
Verteld verhalen soms wel tien keer.
Oma merkt maar al te goed,
dat haar geheugen het niet goed meer doet,
Ze baalt ervan,
wordt verdrietig of boos,
Ze wil zo graag dat alles nog mag en alles nog kan.
Oma wou zo graag,
alles nog steeds weten,
bijvoorbeeld hoe haar vriendinnen heten,
gister wist ze het nog, maar vandaag..?
Haar buien wisselen met de dag,
de ene dag kijkt ze met een traan,
de andere met een lach,
soms lijkt het net of de "oude" oma weg is gegaan.
Oude oma, die mij rustig liet praten,
zelfs roddelen af en toe...
Oude oma kon het ook niet laten
Mee te doen met dat gekwaak en gedoe.
Oma is veranderd en dat merkt ze,
ook wij merken dat ze vroeger anders deed,
Oma toch hou ik van je,
als je dat maar weet!!!!
Ingezonden door
Geplaatst op
27-10-2011
Over dit gedicht
leuk gedicht
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
FamiliegedichtReacties op ‘Mmijn oma’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!