In stilte

je dacht
dat niemand om je gaf
je niet gemist zou worden
als jij er niet meer was

in stilte nam je afscheid
van alle die je dierbaar waren
het deed meer pijn
dan je wilde in het echt ervaren

je voelde zekerheid
in het verlopen van de tijd
maar merkte dat de banden
van het leven naar je handen grepen

jij maakte eenzaamheid tot strop
maar die knoop ging steeds kapot
zij keken niet naar boven maar
vol warmte en vertrouwen naar jouw ogen