vorige gedicht
vorige gedicht
Samen op het podium
je verschuilt je als het giet
droomt zon in het verschiet
je schaduw speelt de hoofdrol
ook al wil je dat vaak niet
jouw gevoelens zijn decor
ze kleuren met verschijnen
in belichting zullen ze verdwijnen
dan gaat haar stem weer voor
zij spreekt van echt
terwijl emoties figureren
de sterkste zal triomferen
zij weet van goed of slecht
jij ziet publiek
dat hunkert van verlangen
maar je laat liefde zich
verhangen in een strop verdriet
zij lacht om ironie
schampert met sarcasme
hoe lang moet ik nog wachten
tot ik jullie samen op het podium zie
Reacties op ‘Samen op het podium’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!