Ogen groter dan je blik

je vingers
waren lang gebogen
de woede
van je hand
als vuist
tegen de dood
de palmen
zijn nu open
je overgave of
de pijn even te groot

je plaats in bed
werd kleiner
ogen groter
dan je blik
je mond vermorste
soms wat woorden
ademen ging
heel verschrikt

jij weet
wat komen gaat
ik ook
maar ben niet klaar
je hand geopend
ik geef mijne
als teken,
ga nou maar


wil melker
14/10/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl