Angst
Ik had angst
Ik durfde niet meer van de angst
gewoon te zeggen, ik ben niet bang
alles ging fout,ik durfde niet meer onder de mensen te komen.
Durfde niet naar school, bang dat ik anders was.
Dat ik aangekeken werd in de klas.
Vrolijke lachende mensen maakte me bang.
Ik mijn gevoelens niet in bedwang, dacht werd uitgelachen.
Dat waren mijn angst gedachten.
Mijn hart schreeuwde om hulp en aandacht.
Maar de angst had mij in mijn macht.
Angst , onmacht en woede waren mij de baas.
Mijn spullen en alles wat mij lief gooide ik uit het raam.
Wanneer gaat het over?
En kon ik weer dromen
Ik vocht voor mijn toekomst en wilde normaal zijn.
En al de angst uit mijn lichaam verdwijn.
Dat ik weer vrij de straat op kan.
En mijn angst in de ban.
Ik weer leren en werken met en gezond verstand.
Maar wanneer kan ik normaal naar winkel stad en strand??
Ingezonden door
Geplaatst op
10-10-2011
Over dit gedicht
angst
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Onzekerheid StrijdReacties op ‘Angst’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!