1001 Gedichten
Wil je het kwijt?
Wil je het kwijt?
Je kan altijd met ons praten!
Misschien zal het je zelfs goed doen!
Praten helpt altijd.
Maar niets is minder waar,
Natuurlijk wil ik praten.
Maar depressief als ik ben,
Weet ik niet meer wat ik moet doen.
Ik weet niet meer hoe te lachen.
Lachen is een fake-lachen.
Geluk denk ik al lang niet meer aan.
Altijd dezelfde ruzies en dezelfde scheldpartijen.
Voor 4 jaar lang al,
Dag in en dag uit,
Maar niemand luistert,
Iedereen kijkt langs je.
Want je bent niemand,
Je maakt mensen niet aan het lachen,
Je bent een minderwaardig persoon.
Dat is wat ik al die tijd voelde.
Maar nooit was er iemand die zei.
Ik help je en ik sleep je erdoor heen.
Dat was een droom in een nachtmerrie.
Een jeugd heb ik nooit gehad.
Dank voor alle mensen die zeiden.
Ik luister naar je en ik help je,
Maar het waren er geen.
Geen enkel persoon die het zei.
Je staat er alleen voor.
Ingezonden door
Geplaatst op
09-10-2011
Over dit gedicht
4 jaar lang heb ik in een hel geleefd, niemand die je hielp, ouders die ruzie maakten met je zusje. Je bent een achtergrond, omdat je geen ruzie maakte, maar ik maak het allemaal mee
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Iedereen Luisteren Niemand PratenReacties op ‘Wil je het kwijt?’
-
wauw, super mooi gedicht. herken mezelf erin, problemen thuis, scheldpartijen, e.d... mooi omscheven... ben ik te laat om ''ik help je, ik sleep je er doorheen'' te zeggen...?? liefs anouk.
Linda - 13-11-2011 om 08:29
-
heb de laatste tijd veel ruzie met mn ouders. met vriendinnen, op school... overal. denk dat ik te min ben. zeggen ze dat ik te wijng ''zelfvertrouwen'' heb... zit op een faalangsttraining, ben aan het afvallen... haal slechte cijfers... en niemand die mij ziet. iedereen negeerd me. ik uit dit in mn gedichten, zodat mensen zien dat ik me alleen voel. maar de mensen direct om me heen merken er niks van. en ik durf niks te zeggen... ik wil een ander leven, maar dat gaat niet. helaas... liefs anouk.
Linda - 17-11-2011 om 15:29
-
Ik begrijp wat je bedoeld in dit gedicht. Ik ben jaren lang mishandeld door mijn vader. Tegenwoordig zijn ze ook alleen maar boos, en ik kan er niet mee omgaan. Ik lees graag gedichten van anderen hierover en ik zie bij jou dat je het moeilijk hebt. Ik kan het goed begrijpen...
Alinda - 17-11-2011 om 20:54
-
Vreselijk om te horen, Alinda, Ik kan me om eerlijk te zijn niet inbeelden in hoeveel pijn je moet hebben doorstaan... De gedachte aan mishandeling van kinderen maakt me misselijk. Ik heb het zwaar gehad voor ongeveer 6 jaar, maar gelukkig is nu voorbij. Ik heb zelf alles verteld aan mijn vrienden en ouders en heb ze laten weten wat ik er van vond. Om heel eerlijk te zijn, Als alles wat jij probeert niet werkt om het te veranderen, want het gaat erom dat jij gelukkig bent, Alinda!, dan zou ik naar organisaties stappen! Veel sterkte!
Photowriter - 17-11-2011 om 21:41