vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn dochter
Mijn Dochter,
10-10-1977, nu ben je een volwassen vrouw,
Maar ik hou nog steeds heel veel van jou.
Je hele leven heb je het gevoel gehad,
Dat ik meer tijd voor je broer had , en jou vergat.
Misschien heb je daarin ook wel gelijk en heb ik hiermee te lang gewacht,
Maar jij was een makkelijk kind en hij vroeg veel aandacht.
Van binnen weet je het wel maar ik moet het toch kwijt,
Ik hield net zoveel van jou al die tijd.
Je heb me ook iets gegeven, het mooiste op aard,
Lieve schat geloof me , je bent me echt heel veel waard.
Reacties op ‘Mijn dochter’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!