vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zo alleen maar ook weer niet
Ik voel me leeg van binnen,
met zoveel lieve vriendinnen.
Heel veel vrienden om me heen,
nog voel ik mij zo alleen.
Er is iets wat ik mis,
maar ik weet niet wat het is.
Ik probeer er achter te komen,
dit is me nog nooit overkomen.
Ik weet al wat het is,
het is een vriendje dat ik mis.
Een jongen waar ik liefde van krijg,
die me snapt als ik zwijg.
Een jongen waar je bij kan lachen en huilen,
waar je in moeilijke tijden achter kan schuilen.
Twee zachte armen om me heen,
dan voel ik me niet meer zo alleen.
Reacties op ‘Zo alleen maar ook weer niet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!