De ware liefde
Weet je nog die dag ? dat ik je zag staan ?
dat je men hartje veel sneller liet slaan?
Ik wel ,ik herinner me elk moment van die dag
Elke kleur , elke geur en je mooie lach
Vanaf het 1e woord tot die 1e blik
Die dag voelde ik voor het eerst die schrik
Misschien omdat ik dit gevoel niet ken , men lichaam doet raar dit is niet wie ik ben
Jongens zijn voor mij niets nieuws , ik kan al langer met ze omgaan
maar jij bent anders , want jou ogen zijn de eerste waar ik in verdwaal
ik ben niet zoals anders in jou buurt
maar het voelt fijn , en ik hoop dat dit nog heel lang duurt
maar heel diep vanbinnen ben ik bang je te verliezen
bang dat je voor een ander zult kiezen
ik krijg je niet uit mn hoofd, niet uit men gedachten
mij kan het niet veel schelen als het moet blijf ik eeuwog op je wachte,
en hoeveel ik ook voor je voel het lukt me niet om het je te zeggen
ik ken zoveel woorden maar toch kan ik je niets uitleggen
elke dag die gsm in men hand, je naam op het scherm, zal ik bellen of niet ?
het niet kunnen maken van die keuze doet me heel veel verdriet
toch maar niet dan ben bang om hoe je zal reageren
je kan het belchelijk vinden en je tegen me keren
ik kan niet zomaar even gaan liggen en slapen
want met jou in men hart slaap ik en zal ik ontwaken
ik zie je lieve ogen en je mooie lach telkens ik men ogen sluit
mensen vragen wat er is waarom ik nou pruil
van heel deze toestand word ik zo ontzettend kwaad
geen lef hebben is wat ik haat
waarom zeg ik nou niet even simpel en gauw
lieve ..... ik hou van jou !!!
Reacties op ‘De ware liefde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!