vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Oneerlijk
Ik haat mensen die niet eerlijk zijn.
Kunnen ze zich dan niet bewustzijn,
Dat het kwetst en voelt alsof je valt in een hard en donker ravijn.
Misschien overdrijf ik wat.
Maar dit is wat er in mijn hoofd binnentrad.
Iemands spullen stelen, is een stukje dat verloren gaat van zijn eigen aard.
Es het dan zo een grote moeite om wat geld te verliezen van je kredietkaart.
Ik zal het maar hierbij laten want wat gebeurt is is niet omkeerbaar.
En hoop dat dit duidelijk maakt dat stelen word beschouwd door mij als onaanvaardbaar.
Reacties op ‘Oneerlijk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!