Ik ben ziek.

Ik ben ziek.


Ik ben ziek en kan er niks aan veranderen.
Behalve mijn medicijnen te slikken en afwachten waar het gaat stranden.

Het is niet makkelijk om ziek door het leven te gaan.
Mensen hebben vooroordelen hou dat voor je voortaan.

Het gevoel dat niemand mij snapt.
Het gevoel dat er iets in je knapt.
Het gevoel dat je er allemaal maar alleen voor staat.
Het gevoel dat je eenzaam door het leven gaat.

Ik mag dan wel ziek zijn, maar dat heeft niks te maken met hoe ik echt ben hoe ik echt in mekaar zit.
Veel vrienden hebben medelijden.
Veel vrienden hebben respect.
Ik wil geen medelijden, ik wil gezien worden zoals ieder ander meisje van 15 dat wil.
Soms is er een dag dat ik alleen maar kan huilen.
Waarom ik? Waarom dit? Waarom nu?
Vaak ga ik over m'n grenzen heen omdat ik de pijn die me lichaam aangeeft negeer.
Ik wil geen vermoeidheid en pijn meer
Ik heb 6 ziektes
Het zijn er te veel op een jonge leeftijd.


Nooit kan ik mezelf zijn.
Savond's denk ik na over, of ik ooit nog wel beter zou kunnen zijn.
Het worden er steeds meer.
Achter me rug hoor ik over en weer, zij is vies zij is zielig.
Een paar vriendinnen hebben me in de steek gelaten omdat ze niet met zo iemand als ik om willen gaan.
Ik krijgt het gevoel dat ik anders ben, dat gevoel wil ik kwijt.
Vandaar dat ik het vermijd.

Niemand zal me ooit begrijpen.
Begrijpen hoe ik echt in mekaar zit.

Het leven is voor mij sinds vorig Jaar erg veranderd.
Toen begon het hele verhaal.

Ik probeer iedere dag te komen met een lach.
Van binnen huil ik en vraag ik me af waarom het zo moet gaan.

Ik kan het niet meer zo hebben.
Maar ik moet ermee doorgaan.

I'm smiling but the inside i'm dying