vorige gedicht
vorige gedicht
Muren kenden schaduwen
met kaarsen
verloor de schemering
zijn licht
vlammen dansten
warmte en intimiteit
rond fraai gedekte tafels
maar de muren
kenden schaduwen van
mensen die worden gemist
waar vroeger het café
nog vol liep bij de reünie
speelt nu het gebeuren in zaal twee
het afscheid is weer zwaar
maar altijd zegeviert de hoop
op een weerzien volgend jaar
wil melker
28/09/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Muren kenden schaduwen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!