mijn pad
mijn hoofd leeg en mijn hart verloren.
mijn wegen zijn gesloten en mijn geluk is gestolen.
waarom moet het zo gaan.
wat heb ik je ooit aangedaan.
het pad waar ik op sta heeft geen eind ik zal altijd op de zelfde plaats blijven.
de pijn zijn mijn hindernissen.
het verdriet zijn mijn regenbuien het zwaar gebonk van mijn hard is het omweer.
mijn hoofd zit vol van verwarring.
ik weet dat het komt en gaat.
maar waarom doet het zo pijn als iemand moet gaan.
vrede is wat ik zoek en ooit zal ik het vinden.
ik zal eindelijk dan mijn pad af kunnen maken en veder gaan om de omweer en de regen te stoppen.
ik weet zeker het gaat mij lukken.
want bij een klein glimlachje worden de slechte dingen al verdoofd.
Ingezonden door
Geplaatst op
27-09-2011
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
PadReacties op ‘mijn pad’
-
mooi gedicht. mooi geschreven ;]
Ik dicht - 10-10-2011 om 19:14