vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
in de nacht
Eens in de stilte van de nacht
zal ik jouw naam zacht fluisteren
terwijl ik rusteloos naast je wacht
en jij zal ademloos luisteren.
Mijn gedachten zullen niet dwalen
en slechts enkel bij jou zijn
die liefde spreekt in honderden talen
zacht en zoet als ambrozijn.
Mijn lichaam zal jou toebehoren
buigzaam als een zachte veer
en teder, zacht in jou verloren
niet één moment maar telkens weer.
Dan zullen wij samen komen
samen één zijn in ons moment
in honingzoete zachte dromen
een die zijn einde nimmer kent.