vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Rijpt langzaam goud
was jij echt
dat gelende blad
dat viel in de herfst
terwijl ik je lente
nog volop aanbad met
mijn groene gevoelens
word je roodkoper
in de kleur van de tijd
of zoek je de wind
die je dartelt en
draait en zo spelend
de schimmels vermijdt
glans maar de zomer
die we hebben beleefd
nog zindert de warmte
en voel ik de zon
weet lange uren
waarin vol is geleefd
je rijpt langzaam
goud in het verglijden
van dagen ook wij
zullen nu onze vruchten
gaan dragen wanneer
zul je me eindelijk vragen
wil melker
25/09/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Rijpt langzaam goud’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!