Harde liefde
De fles is leeg, maar mijn hart is vol
Gelukkig is er nog wat kerststol
Je liet het leven, na een zware tijd
Ik ben zo verdrietig, maar voel me ook bevrijd
Jij bracht me in de hemel, zowel als de hel
Je borsten zo zacht, maar je stem veel te schel
Te leven met jouw makken was een ware straf
Keer op keer verliet ik je, als een hond zo laf
Ik verachtte daarom mijn eigen ziel
Soms voelde ik me bijna een debiel
Soms voelde ik mij leeg gezogen en zonder eigenwaarde
Gegeseld door een verslaving die mij toentertijd geen zorgen baarde
Gekneveld door hetgeen ik zag als mij verlossing
Toch was die tractor de enige oplossing
En spoedig voelde ik oude lusten in mij ontwaken
En liet me al jouw vleselijke giften als een gulzige heerlijk smaken
Ingezonden door
Geplaatst op
17-09-2011
Over dit gedicht
Ik heb lang aan dicht gedicht gewerkt, maar heb moeite er mee naar buiten te treden. Ik ben benieuwd naar jullie meningen.
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eigenwaarde Laffehond Liefde SchuldReacties op ‘Harde liefde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!