Paard kwijt
Je bent toch weg,
ik ga je supermega missen.
Ze zeiden dat je stout was,
hoe konden ze zich zo vergissen??
Ik zit hier in jouw stal,
maar jij bent er niet.
Ik kan je niet in je ogen kijken,
dat doet me het meest verdriet
Hier in je stal,
zwarte tranen op mijn wangen.
Volgens mijn gevoel,
deden ze het om mij te stangen!
Fleur, je bent mijn allerliefste schat,
nu ben je weg & dat was dat...
Ik wist van niets, altijd weer.
Daar was het dan, de laatste keer
Ik loop door de stallen,
tranen met oogpotlood.
Ik mis jou veel te veel,
een stuk van mijn hart gaat langzaam dood
Ik wil je knuffelen,
maar dat kan niet meer.
Ik wil je aaien & zien,
maar het was de allerlaatste keer...
Boos op de manege,
boos op iedereen.
Zoveel mensen die me troosten,
toch huil ik altijd alleen...
Daar zit ik dan,
weer in je stal.
Niemand kan jou ooit vervangen,
sommigen dachten van wel
Ze zeggen; ja dan moet je haar maar kopen,
dan gaat ze niet weg.
ik dacht HALLOO!!!!!!
niet iedereen heeft daar geld voor zeg !
Ik zie mezelf zitten,
een meisje, Bo.
Zwarte tranen,
rollend over haar gezicht,
druppelend in het stro...
Reacties op ‘Paard kwijt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!